۱۳۹۰ اردیبهشت ۸, پنجشنبه

هشدار سبز !

كاش بيايیم براي بي پناها سايبون باشيم
كاش بيايیم براي بي پناها سايبون باشيم
با دلاي غم گرفته كمي مهربون باشيم

كاش بيايیم به باغبونا كمي حرمت بذاريم
احترام سایه های خسته رو نگه داريم

كاش به آسمونیا دين مونو ادا كنيم
سهم خوشبختي مونو وقف بزرگترا كنيم

كاش يه كاري بكنيم كه خستگي ها در بشه
مرهمي بشيم كه زخم آدما کمتر بشه

كاش كه شاخه ي درخت زندگي رو نشكنيم
كاش كه شاخه ي درخت زندگي رو نشكنيم
گل سرخو از توشهر پاک باغچه نکنیم

كاش كه پاك كنيم تموم اشكايي كه جاريه
كاش كه پاك كنيم تمام اشكايي كه جاريه
رنگ یاسهایی کنیم که همیشه بهاریه

كاش دس پرنده هاي بي پناه و بگيريم
توي آسمون بريم دامن ماه و بگيريم

كاش با مهربوني مون غصه ها رو كم بكنيم
رشته هاي عشق رو تا هميشه محكم بكنيم

كاش بشينيم پاي صحبت اونا كه بي كسن
كاش بنشينيم پاي صحبت اونا كه بي كسن
اگه درد دل كنن به آرزشون مي رسن

كاش تو عصري كه همش سنگيه و آهنيه
بگيم از چيزايي كه خوبه ولي رفتنيه

كاش هنوز دير نشده قدر همو خوب بدونيم
نكنه دير بشه تا ابد پشيمون بمونيم

كاش كه اين يه جمله هيچ موقع ز يادمون نره
آدمي چه بد باشه چه خوب باشه مسافره

كاش كه اين يه جمله هيچ موقع ز يادمون نره
آدمي چه بد باشه چه خوب باشه مسافره

مریم حیدر زاده

0 نظرات:

ارسال یک نظر

خوشحال می شوم نظر شما را راجع به این مطلب بدانم